Σε λίγες ώρες(19:30 μμ.) η βιβλιοθήκη " Εθνική Αντίσταση" θα πραγματοποιήσει την προγραμματισμένη βραδιά μνήμης του αγωνιστή Θόδωρου Κουλίτσου στην Αίθουσα εκδηλώσεων του Δημαρχείου της Καισαριανής. Είχα την τιμή και την τύχη, αυτός ο σπουδαίος άνθρωπος να μου παραχωρήσει την τελευταία του συνέντευξη. Πολλοί φίλοι μου θα παρευρεθούν για να ακούσουν την ομιλία μου. Μερικοί όμως δε θα μπορέσουν να έρθουν. Για τα παιδιά αυτά που θα ήθελαν να είναι εκεί, αλλά δε μπορούν, δημοσιεύω το λόγο μου για να το διαβάσουν και τα ευχαριστώ πολύ που θα είναι μαζί μου με τη σκέψη τους τουλάχιστον. Θεωρώ ότι είναι εξίσου σημαντικό για εμένα.
Υ.Γ. Ευχηθείτε μου καλή τύχη! Θα τη χρειαστώ, γιατί όπως ξέρετε όταν βρίσκομαι μπροστά σε κοινό αγχώνομαι. Σας αγαπάω πολύ όλους!
Η φίλη σας, Ράνια
«Η τελευταία συνέντευξη-κληροδότημα στους νέους»
Μπάρμπα Θόδωρος, ένας ήρωας ανάμεσά μας
Συνήθως μου είναι πολύ εύκολο να μιλήσω για κάποιον άνθρωπο, που με τη στάση του και την πορεία του αποτελεί πρότυπο για εμένα. Ίσως η λέξη πρότυπο ακούγεται πολύ μεγάλη. Αλλά για ‘μένα αυτό ήταν ο μπαρμπα Θόδωρος, όπως ήθελε να τον αποκαλούν.
Έχουν περάσει περίπου 9 μήνες από τότε, που είχα την τιμή να το γνωρίσω προσωπικά. Θυμάμαι χαρακτηριστικά εκείνο το απόγευμα του Σεπτέμβρη. Για εμένα ήταν ένα από τα πιο ζεστά απογεύματα του φθινοπώρου, γιατί αυτό με έκανε να νιώσω ο μπαρμπα Θόδωρος. Άνθρωπος απλός, γλυκός, ευγενικός, καλοσυνάτος, ήθελε πάντα να υπάρχει μία ισότητα ανάμεσα σε εκείνο και το συνομιλητή του. Μα… πάνω από όλα ήρωας, ακόμα και αν δε θεωρούσε έτσι τον εαυτό του. Και ποιος δε θα του απέδιδε αυτό το χαρακτηρισμό; Ήταν ήρωας! Ήρωας για όλες τις ταλαιπωρίες, που πέρασε από τότε που ήρθε από τη Σμύρνη. Ήρωας για τη συμμετοχή του στον Αγώνα της Εθνικής Αντίστασης. Ήρωας, γιατί παρέμεινε «άνθρωπος». Ένας άνθρωπος που συνέχισε να αγωνίζεται μέχρι το τέλος της ζωής του.
Είχα την τιμή να μου δώσει την τελευταία του συνέντευξη. Να μου μιλήσει για τη μεγαλύτερη περιουσία που είχε ποτέ του. Την ιστορία του. Η γνώση της ιστορίας ήταν σημαντικό θέμα για τον μπαρμπα Θόδωρο. Όσο ζούσε με επιμονή, υπομονή και πείσμα, αγωνιζόταν για τη δικαίωση της ιστορίας που είχε ζήσει με ένα αληθινό και απαράλλακτο τρόπο. Επιθυμούσε να μεταδώσει τις εμπειρίες του και τις γνώσεις του στους νεότερους. Αυτό τον έκανε να νιώθει ζωντανό και χρήσιμο. Ήθελε να λέει στα παιδιά όσα ήξερε, όσα βίωσε. Ήθελε να τους προσφέρει την αληθινή ιστορία που είχε ζήσει και όχι την ωραιοποιημένη ιστορία, που μας διδάσκουν τα σχολικά εγχειρίδια. Για αυτό το λόγο πάντα επεδίωκε να μιλά στους νέους.
Η αγάπη του για τα νέα παιδιά ήταν απαράμιλλη, ατέλειωτη, δίχως όρια. Αυτή την αγάπη, τη μετέδιδε κάθε φορά που ήταν σε θέση να το κάνει. Πάντα πήγαινε ή ζητούσε την ευκαιρία να πηγαίνει στα δημοτικά, στα γυμνάσια και στα λύκεια, για να βρεθεί κοντά μας και να μας κάνει το πολυτιμότερο δώρο, που μπορούσαμε να λάβουμε. Την αλήθεια. Και όχι μόνο εκείνος, αλλά παρότρυνε και άλλους να πηγαίνουν. Ήθελε να αγαπήσουμε και εμείς με τη σειρά μας την ιστορία μας. Να μάθουμε τους αγώνες των κατοίκων της περιοχής, να μας διδάξει την τοπική μας ιστορία. Και αυτό το έκανε πάντα με πολύ αγάπη όπως ένας στοργικός δάσκαλος. Και μάλιστα ένας αυτοδίδακτος στοργικός δάσκαλος, δίχως ακαδημαϊκούς τίτλους. Μακάρι να είχαμε και εμείς δασκάλους τέτοιου ηθικού αναστήματος, όπως ήταν και εκείνος.
Μέσα από τη συνέντευξη που μου παραχώρησε, μπόρεσα και εγώ να νιώσω αυτή την αγάπη. Μία αγάπη που δε μπορώ να περιγράψω, γιατί ό,τι και να πω θα είναι λίγο. Ό,τι κι αν πούμε για το μπαρμπα Θόδωρο είναι λίγο, γιατί μέσα του έκρυβε κάτι που είναι πολύ σπάνιο στις μέρες μας. Μία πραγματικά καλή και ανθρώπινη ψυχή. Αυτό μου έδειξε την ημέρα εκείνη. Όλη του η ζωή θεωρώ πως είναι για όλους μας μία μεγάλη κληρονομιά. Ένα κληροδότημα ανεκτίμητης αξίας, όπως είναι και για εμένα οι λίγες ώρες, που μου αφιέρωσε.
Ο μπαρμπα Θόδωρος μπορεί αυτή τη στιγμή να είναι απών, αλλά βρίσκεται ανάμεσά μας. Στις σκέψεις μας, στο νου μας, μα κυρίως στις καρδιές μας. Και χαίρεται που μας βλέπει, γιατί ξέρει καλά ότι κατάφερε να μιλήσει σε αυτές.
Η τελευταία συνέντευξη του μπαρμπα Θόδωρου δεν έχει δημοσιευτεί ακόμα. Ως ένδειξη τιμής στη μνήμη του, θα δημοσιευτεί τον Οκτώβριο του 2011, με αφορμή τον ένα χρόνο από το θάνατό του και τον εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου, στο ηλεκτρονικό περιοδικό Lapsus Linguae του Τμήματος Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου.
(Τέλος, θα παρακαλούσα τη Δημοτική αρχή της Καισαριανής, αφού η συνέντευξη δημοσιευτεί στο περιοδικό του Παντείου, να δημοσιευτεί και στην ηλεκτρονική σελίδα του Δήμου Καισαριανής ως ένδειξη τιμής στη μνήμη του μπαρμπα Θόδωρου, μιας και αφορά όλους τους νέους και κυρίως τους νέους της Καισαριανής)
Ουρανία Παπαδοπούλου
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας !