Ταξιδεύοντας στην Ουτοπία των σκέψεων...

Υπάρχουν στιγμές που βυθίζομαι σε σκέψεις. Όσοι με ξέρουν καλά, γνωρίζουν ότι αυτό είναι πολύ συχνό φαινόμενο. Ένα τραγούδι μπορεί να με ταξιδέψει. Μπορεί να με κάνει να σκεφτώ ό,τι αποφεύγω. Μπορεί να με φέρει στην πραγματικότητα. Να με πάει μακριά από την ουτοπία μου. Η ουτοπία μου… απλή, μυστική και μοναδική. Δεν έχει κάτι ιδιαίτερο, απλά μου επιτρέπει να είμαι ο εαυτός μου, χωρίς να δίνω εξηγήσεις. Απλά η ουτοπία μου με κάνει να σκέφτομαι εμένα και να κάνω μία αυτοκριτική. Όλοι το χρειάζονται πού και πού.

Κοιτάω το παρελθόν και αναρωτιέμαι… «Έπραξα σωστά;». Η ουτοπία για άλλη μία φορά με οδηγεί σε σκέψεις. Δεν ξέρω τι να απαντήσω. Δεν ξέρω αν είναι το σωστό. Δεν ξέρω αν είναι σωστό ακόμα και το ότι αναρωτιέμαι. Και σε αυτό το σημείο έρχεται ένα τραγούδι να μου δώσει την απάντηση που επιζητώ. Από όλα τα πράγματα, που μπορώ να θυμηθώ, τα «καλοκαίρια» ποτέ δεν ήταν ίδια. Τα χρόνια φεύγουν και ο χρόνος κυλά, αλλά οι αναμνήσεις παραμένουν… Τώρα σκέφτομαι πώς μπορούσαν να είχαν γίνει τα πράγματα και παίρνω την απάντηση που ζητώ. Στο τέλος, άξιζε ό,τι έγινε και όπως έγινε. Ίσως το αποτέλεσμα να μην ήταν το αναμενόμενο, αλλά ό,τι και να έγινε άξιζε τον κόπο. Το να  παίρνεις αποφάσεις ακόμα και αν δεν έχουν τα αποτελέσματα, που περιμένεις είναι  μέρος του δικού σου δρόμου. Άλλωστε το ταξίδι για την «Ιθάκη» πρέπει να είναι δύσβατο για να αναγνωρίσεις την αξία της.

Και εδώ φτάνω στην πιο ουσιώδη παρατήρηση… Μίλησα πριν για την ουτοπία. Ωστόσο στην πραγματικότητα, η ουτοπία δεν υπάρχει. Ποτέ δεν υπήρξε και ούτε θα υπάρξει. Υπάρχουμε μόνο εμείς και ο εαυτός μας, ο αυστηρότερος κριτής μας. Η ουτοπία χάθηκε πάλι, γιατί ναι υπάρχει μόνο στο μυαλό μας και όταν σβήνουν οι σκέψεις σβήνει και αυτή. Χάνει το λόγο ύπαρξής της, ώσπου να ξαναεμφανιστεί. Γιατί η ουτοπία θα είναι πάντα το καταφύγιο των σκέψεών μας…

All the things I still remember
Summers never look the same
Years go by and time just seems to fly
But the memories remain
In the middle of September
We still played out in the rain
Nothing to lose but everything to gain
Reflecting now on how things could've been
It was worth it in the end