Η ουτοπία του Ansel Adams

« Ένα όνομα. Ένας θρύλος. Μία ιδέα. Ένας από τους μεγαλύτερους φωτογράφους του 20^ου αιώνα» Αυτοί είναι μερικοί χαρακτηρισμοί που αποδίδονται στον Ansel Adams κατά καιρούς από τους γνώστες του έργου του. Αυτή την περίοδο και μέχρι τις 30-04-2010, το Μουσείο Μπενάκη, φιλοξενεί ακόμα ένα μεγάλο εικαστικό γεγονός. Πρόκειται για την έκθεση φωτογραφίας του Ansel Adams, με φωτογραφίες που αναδεικνύουν το μεγαλείο της ομορφιάς της αμερικανικής φύσης. Η έκθεση αποτελείται από 72 φωτογραφίες, που επέλεξε κατά τα πέντε τελευταία χρόνια της ζωής του, ο ίδιος ο Ansel Adams, ως αντιπροσωπευτικά δείγματα της φωτογραφικής του δημιουργίας.

 
Οι φωτογραφίες του καλλιτέχνη, μία προς μία αποτελούν ένα εξαιρετικό έργο τέχνης. Ένα από τα κοινά τους χαρακτηριστικά είναι φυσικά η τονική κλίμακα του λευκού και του μαύρου με κάποιες διαβαθμίσεις του γκρι, που δίνει στο θεατή την αίσθηση ότι βλέπει μία ζωντανή πραγματικότητα, εικόνες βγαλμένες  από ένα παραμύθι της δύναμης της φωτογραφίας. 

Οι φωτογραφίες αποτυπώνουν μία εικαστική αρτιότητα, που όταν τις κοιτάζεις σε μεταφέρουν στην άποψη, στην ιδέα, στη ματιά, στην οπτική πραγματικότητα που είχε ο φωτογράφος, τη στιγμή που τραβούσε τη φωτογραφία. Μεταφερόμενος σε αυτή τη μηδενική στιγμή, ο θεατής γίνεται αδιαμφισβήτητα, συνένοχος αλλά και ταυτόχρονα μάρτυρας της κάθε εικαστικής δημιουργίας. Επιπλέον, η κάθε φωτογραφία κρύβει μία μαγεία, που κάνει το θεατή να προσηλώνεται σε αυτή και παρατηρώντας τες μία μία , σταδιακά αντιλαμβάνεται το μεγαλείο του Ansel Adams, φτάνοντας σε μία ψυχική γαλήνη, ενώ παράλληλα «ερωτεύεται» το έργο του φωτογράφου.

   

Όσον αφορά το φωτογράφο Ansel Adams, θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι πράγματι ιδιαίτερα σημαντικός. Η θεωρία του Ζωνικού Συστήματος, που ανέπτυξε ο ίδιος, επηρέασε αναμφισβήτητα και αμετάκλητα τους μεταγενέστερους φωτογράφους, χαράσσοντας μία νέα σελίδα στην ιστορία της φωτογραφίας.

Για ακόμα μία φορά ο Ansel Adams, μέσα από αυτή την έκθεση, καταφέρνει να μαγέψει ακόμη και αυτούς που ίσως άδικα τον αμφισβητούν. Επιπλέον, καταφέρνει να δείξει στους θεατές, την αγάπη του φωτογράφου για την ίδια την τέχνη του αλλά και την ατέρμονη λατρεία του για την αμερικανική φύση και την πατρίδα του. Δημιουργείται λοιπόν μία εικονική ουτοπία, απτή για το θεατή και ταυτόχρονα, αληθοφανής, δίχως όρια και που ίσως άμεσα μας περνά ένα μήνυμα του καλλιτέχνη, που δεν θα μπορούσε να είναι άλλο από το σεβασμό και την αγάπη για τη φύση που μας περιβάλλει, αλλά και σεβασμό και αγάπη για την ίδια τη ζωή και την ύπαρξη του καθετί που βρίσκεται δίπλα μας, δίχως όρια, περιορισμούς και εξαιρέσεις.

"Δεν εμπιστεύεται ο καθένας τους πίνακες, αλλά όλοι οι άνθρωποι πιστεύουν τις φωτογραφίες"

-Ansel Adams (1902 - 1984)