Ο μύθος ενός από τους μεγαλύτερους Έλληνες ζωγράφους του 20ού αιώνα ζωντάνεψε στο Μουσείο Μπενάκη. Πρόκειται για την έκθεση έργων του ζωγράφου Γιάννη Τσαρούχη, με αφορμή τη συμπλήρωση εκατό χρόνων από τη γέννηση του καλλιτέχνη , του ανθρώπου που όπως έχει ειπωθεί «έδειξε την Ελλάδα στον κόσμο». Πρόκειται για την πρώτη αναδρομική έκθεση των έργων του Τσαρούχη, που πραγματοποιείται στην Αθήνα και παρουσιάζει αντιπροσωπευτικά δείγματα της καλλιτεχνικής πορείας από όλες τις περιόδους δημιουργίας του ζωγράφου.
Η έκθεση αρχίζει με τα «Καράβια στο ηλιοβασίλεμα», όπου δημιουργήθηκαν το 1917, όταν ο Τσαρούχης ήταν μόνο επτά ετών και τελειώνει με το έργο «Έρως εσταυρωμένος και Στέλλα Βιολάντη» που δημιούργησε για το θεατρικό του Ξενόπουλου, το 1989, λίγο πριν το θάνατό του. Εκτός από τους πίνακες ζωγραφικής , μέρος της έκθεσης αποτελούν και σκηνογραφικές μακέτες , που ανήκουν σε μουσεία και ιδιωτικές συλλογές της Ελλάδας και του εξωτερικού. Επιπλέον , η έκθεση πλαισιώνεται από οπτικοακουστικό υλικό, ομιλίες και εκπαιδευτικές δραστηριότητες. Μάλιστα, η έκθεση διακόπτεται στη μέση και προβάλλονται τέσσερα κινηματογραφικά αφιερώματα: «Γ. Τσαρούχης. Σπουδή για πορτρέτο» του Δημήτρη Βερνίκου, «Αναζητώντας τη χαμένη εικόνα» του Λάκη Παπαστάθη, «Γιάννης Τσαρούχης» από το Μονόγραμμα του Γ. Σγουράκη (σε σκηνοθεσία Ν. Τριανταφυλλίδη) και «Ο Πειραιάς του Γ. Τσαρούχη» του Φώτου Λαμπρινού.
Στην έκθεση, ο θεατής μπορεί να ανακαλύψει όλη τη μαγεία που κρύβεται πίσω από τα έργα του Τσαρούχη, τα προοδευτικά καλλιτεχνικά του άλματα, την πνευματικότητα, τις χρωματικές κλίμακες αλλά και την καλλιτεχνική ωριμότητα του ζωγράφου.
Τι θα μπορούσε να πει κανείς για τον Τσαρούχη; Ήταν ένας άνθρωπος που αγαπούσε την Ελλάδα, το γλέντι, το χορό και το τραγούδι, με το ίδιο πάθος μέχρι το τέλος της ζωής του. Αυτά τα χαρακτηριστικά του, ο απλός κόσμος μπορεί να τα παρατηρήσει από την έκθεση και όχι μόνο αυτό. Ο θεατής της έκθεσης μπορεί να «γνωρίσει» τον ίδιο το ζωγράφο Γιάννη Τσαρούχη, που με την προοδευτική του ματιά και ιδιοσυγκρασία έγινε γνωστός για το έργο του στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, καθιστώντας τον ένα από τους μεγαλύτερους Έλληνες ζωγράφους του 20ού αιώνα.
Αναμφίβολα, πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα εικαστικά γεγονότα της χρονιάς, μέσα από το οποίο μπορούμε να αντιληφθούμε ότι ο σύγχρονος ελληνικός πολιτισμός, ίσως τελικά δεν πρόκειται να χαθεί από τα «τέρατα» της δικής μας άγνοιας και πολιτισμικής αδιαφορίας. Ωστόσο, δεν πρέπει να κρίνουμε το Γιάννη Τσαρούχη από τη στάση του στη ζωή , αλλά από την πολιτιστική κληρονομιά που άφησε σε εμάς τους Νεοέλληνες, που έχουμε ίσως ξεχάσει ότι ο πολιτισμός δεν είναι μόνο τα ξένα πρότυπα, αλλά και η πολιτιστική κληρονομιά που διαθέτουμε και πολλές φορές αγνοούμε ότι υπάρχει.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας !