Μια φορά και έναν καιρό ήταν … ο Παύλος Βρέλλης!!!

'Ίσως ο Παύλος Βρέλλης να ήταν ένας άνθρωπος όχι και τόσο γνωστός στ Αθηναϊκό κοινό , αλλά συνάμα πάρα πολύ σημαντικός. Ίσως τα παιδικά μου μάτια να έσφαλλαν για μερικούς, όταν τον γνώρισα πριν επτά χρόνια στο Μουσείο του, στο Μπιζάνι  Ιωαννίνων. Άνθρωπος απλός, προσιτός, πρόθυμος να σου μιλήσει για το έργο του, το μουσείο του και την ελληνική ιστορία που τόσο αγαπούσε. Την ελληνική ιστορία όχι όπως τη μαθαίνουμε στα σχολεία αλλά, μία ιστορία αληθινή, απρόσμενη, πραγματική δίχως ωραιοποιημένες εκφράσεις και βαρύγδουπους τίτλους, μία ιστορία αμόλυντη από την απάθεια και την αγραμματοσύνη των ανθρώπων της εποχής της πληροφορίας…



Για όσους αναρωτιούνται, ο Παύλος Βρέλλης ήταν ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες καλλιτέχνες- γλύπτες, που κατάφερε να αποτυπώσει πτυχές της ελληνικής ιστορίας και να διδάξει την ιστορία με εικόνες, μέσω των κέρινων ομοιωμάτων, των εκθεμάτων του μουσείου του. Το μουσείο κέρινων ομοιωμάτων του Παύλου Βρέλλη είναι το μοναδικό που υπάρχει στην Ελλάδα, αλλά επίσης και ένα από τα ελάχιστα μουσεία κέρινων ομοιωμάτων που υπάρχουν παγκοσμίως. Για αυτό αναφέρω αυτόν τον άνθρωπο ως σημαντική προσωπικότητα. Γιατί κατάφερε να μας απεικονίσει την ιστορία με ρεαλισμό και αποφασιστικότητα και δίχως περιορισμούς.  Ο Παύλος Βρέλλης γεννήθηκε στα Ιωάννινα στις 25 Μαρτίου του 1923. Σπούδασε στη Ζωσιμαία Παιδαγωγική Ακαδημία, στο τμήμα γλυπτικής της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών, αλλά επίσης διδάχτηκε την τέχνη και την τεχνική της χαλκογλυπτικής στη Φλωρεντία και της ψηφοθεσίας στη Ραβέννα. Το 1973 ίδρυσε το «Μουσείο προεπανάστασης 1611-1821» στους Μουζακαίους Ιωαννίνων, του οποίου τα εκθέματα αργότερα μεταφέρθηκαν στο νέο ιδιόκτητο μουσείο του Βρέλλη στο Μπιζάνι, τη δημιουργία του οποίου επιμελήθηκε ο ίδιος ο γλύπτης ως «αρχιτέκτονας, χτίστης , εργολάβος , τεχνίτης, ειδικευόμενος εργάτης, ιδιοκτήτης, ιστορικός, ερευνητής, ζωγράφος, λαοδόμος, πολεοδόμος, ενδυματολόγος και ως υμνητής της ελληνικής ψυχής», όπως αναφέρει ο ίδιος στην αυτοβιογραφία του. 
 

Στο «Μουσείο Ελληνικής Ιστορίας» εκθέτονται 37 διαδεχόμενες γλυπτικές συνθέσεις με 150 κέρινα ομοιώματα σε φυσικό μέγεθος και προσεγγίζονται 2500 χρόνια ελληνικού πνεύματος. Οι άρτια επιμελημένες κέρινες φιγούρες εκπλήσσουν τους επισκέπτες με την αυθεντικότητά τους και τις λεπτομερείς εκφράσεις τους και θα μπορούσα να πω ότι είναι αληθοφανείς και πολλές φορές σε ξεγελούν, νομίζοντας ότι μπροστά σου στέκεται ένας ζωντανός άνθρωπος, που σε κοιτάει επίμονα. Τα εκθέματα αναπαριστούν πρόσωπα και καταστάσεις της ελληνικής ιστορίας, που ανήκουν κυρίως στην περίοδο της Προεπανάστασης, της Ελληνικής επανάστασης, την περίοδο της Μικρασιατικής Καταστροφής, την περίοδο της Κατοχής και σε άλλες σημαντικές περιόδους της ιστορίας μας. Μπορώ πάντως να πω ανεπιφύλακτα ότι ο Βρέλλης έχει τιμηθεί δικαίως με πολλά βραβεία για το έργο του.


Παρ’ όλα αυτά ο σκοπός μου δεν είναι να κάνω κάποια κριτική στο Βρέλλη και στο έργο του, γιατί τα λόγια είναι περιττά και αρκετά lapsus clavis έχω κάνει δακτυλογραφώντας…Εντούτοις ίσως φαίνεται απόλυτο, αλλά η αξία του έργου του Βρέλλη είναι ανεκτίμητη.

 Το δυσάρεστο σημείο της όλης υπόθεσης είναι ο θάνατος του Παύλου Βρέλλη στις 23 Ιουλίου 2010. Εκείνη τη μέρα ο Βρέλλης άφησε την τελευταία του πνοή, αλλά μας κληροδότησε το έργο του, το οποίο μοιάζει με ένα φως που λάμπει μέσα στην εποχή του σκοταδισμού και της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, που ζούμε. Το μόνο που θα μπορούσα να πω για το Βρέλλη είναι το ότι για εμένα υπήρξε, με το έργο του και την ευγενική προσωπικότητά του , εμπνευστής μίας πολιτισμικά ανώτερης Ελλάδας. Ο Παύλος Βρέλλης πιστεύω ότι θα μείνει αθάνατος για το ήθος,  το ζήλο, τη δημιουργικότητα, που συνεχίζει να μας διδάσκει μέσω του έργου του. Με το έργο του καταφέρνει να αλλάζει προς το καλύτερο τον ορίζοντα αναμονής μας. Από τώρα και στο εξής, θα μπορούμε να μνημονεύουμε τη ζωή και τη πολιτιστική του προσφορά ως ένα παραμύθι με αίσιο τέλος αλλά και ως μία νέα αρχή, για την Ελλάδα του πολιτισμού, της εικαστικής δημιουργίας, της καλλιτεχνικής πληρότητας, αλλά και της πνευματικής άνθισης… Μια φορά και έναν καιρό ήταν… ο Παύλος Βρέλλης…

     
(Για πληροφορίες για τον Παύλο Βρέλλη και το έργο του επισκεφτείτε την ηλεκτρονική διεύθυνση: http://www.vrellis.gr/)

Σχόλια