Χρόνια πολλά στον "Μιλτιάδη" της καρδιάς μας!


Μία φορά και έναν καιρό, πριν μερικά χρόνια σαν σήμερα  7 Σεπτεμβρίου γεννήθηκε ένα αγοράκι κάπου στην Αθήνα υποθέτω. Το αγοράκι αυτό όμως ήταν ξεχωριστό. Ο λόγος; Είχε άστρο! Και συνεχίζει να το έχει. Σιγά σιγά το αγοράκι άρχισε να μεγαλώνει. Πέρασε μία παιδική και εφηβική ηλικία εύκολη και δύσκολη, γεμάτη χαρές και λύπες ταυτόχρονα, έχοντας πάντα δίπλα του ανθρώπους που τον αγαπούν. Όσον αφορά το άστρο που λέγαμε, ξεκίνησε από νωρίς να λάμπει. Βέβαια δεν είναι λίγο να είσαι στο δημοτικό και να παίζεις σε μερικές από τις πιο επιτυχημένες ελληνικές σειρές της τηλεόρασης, να γράφεις παιδικό μυθιστόρημα και να μπορείς να μιλάς αρχαία! Το αγοράκι, όμως ποτέ δεν καβάλησε το καλάμι, αλλά πάντα ήταν και είναι προσγειωμένο. 



Τα χρόνια πέρασαν και ο μικρός μας φίλος μεγάλωσε. Μετά από πολύ κόπο και διάβασμα κατάφερε να περάσει στο τμήμα δημοσιογραφίας του Παντείου Πανεπιστημίου. Εδώ θα μπορούσα να πω ότι ξεκίνησε ο κοινός μας δρόμος προς το όνειρο. Και αυτό γιατί όταν περνάς σε μία σχολή, θέλοντας και μη, ο δρόμος των συμφοιτητών είναι ο ίδιος. Το πρώτο πράγμα που του είπα; «Εσύ δεν είσαι ο σταρ του Παντείου;», όπως είχα ακούσει να τον αποκαλούν . Ακόμα το θυμάμαι και γελάω. Δεν υπήρχε αυτό που του είπα. Μιλτιάδης…εε..Παναγιώτης ήθελα να πω….ένα από τα πιο φιλότιμα παιδιά που γνώρισα. Εκτός του ότι μας έχει ξεσκίσει στο Uno, συνεχίζει να είναι ένα από τα καλύτερα παιδιά. Πάντα με το χαμόγελο στα χείλη, έτοιμος να σε βοηθήσει όπου μπορεί και πρόθυμος να σε ακούσει Ένας από τους καλύτερους αρθρογράφους στο Lapsus, συνεργάσιμος, διάνοια στους υπολογιστές, πολύ καλός φοιτητής και σίγουρα ένας από τους καλύτερους ανερχόμενους δημοσιογράφους, που πέρασαν και θα περάσουν από την ιστορία της ελληνικής δημοσιογραφίας. Μα πάνω από όλα ο Παναγιώτης Φιλιππαίος είναι ένας καλός φίλος για όλους. Είναι ο «Μιλτιάδης της καρδιάς» που είτε ως «γκόμενος της Τίνκερμπελ» είτε ως «Μιλτιάδης» στο «Είσαι το ταίρι μου» είτε  απλά ως Παναγιώτης παραμένει ένας καλός άνθρωπος και μας κάνει να γελάμε με τα αστεία του. Και το παραδέχομαι και εγώ που δεν είμαι στους κοντινούς του φίλους. 

Παναγιώτη μου, χρόνια σου πολλά ! Να τα εκατοστίσεις !Να είσαι πάντα υγιής και ευτυχισμένος ό,τι κι αν κάνεις!Χαρούμενα 20ά γενέθλια! Και συγγνώμη που αποφάσισα να σου ευχηθώ με ένα πιο ιδιαίτερο τρόπο!