Πολιτικοί που υπόσχονται πως «Λεφτά
υπάρχουν». Πολιτικοί που λένε πως μαζί τα φάγαμε. Πολιτικοί που δηλώνουν πως
πολέμησαν για την Ελλάδα. Ο λαός διαμαρτύρεται και διαδηλώνουν…και… η Αθήνα ένα
μαύρο κενό πάνω στον παγκόσμιο χάρτη. Αυτή
είναι η εικόνα μας. Και όχι μόνο αυτό.
Ο κόσμος υποφέρει, διαμαρτύρεται!
Έχει χάσει μέρος των δικαιωμάτων του. Το ξέρει καλά… Το βλέπει… Το βιώνει! Και
ξεσπά! Δεν μπορεί να κάνει κάτι άλλο. Μόνο αυτό του έμεινε και η υπερηφάνεια
του…Όσο μπορούμε φυσικά να την επικαλούμαστε… Πώς μπορούμε να συνεχίσουμε να το
κάνουμε όταν έχουμε στερηθεί της εθνικής μας κυριαρχίας; Να ναι καλά οι κυβερνήσεις
που μας έκαναν υποχείρια των Ευρωπαίων.
Το μόνο που βλέπω είναι εικόνες
ντροπής από αυτά που μας έκαναν! Γιατί ο λαός να πεινάει, ο νέος να μην έχει μέλλον
και να μένει άνεργος, ο συνταξιούχος να ζητιανεύει γιατί δε μπορεί να κάνει
αλλιώς; Γιατί οι μαθητές να λιποθυμούν από ασιτία και οι πραγματικοί υπαίτιοι
να ξεπουλάνε τη χώρα μας στους Γερμανούς και σε όποιον άλλο προσφερθεί;
Ο λαός δεν αντέχει άλλο! Διαμαρτύρεται
και θα συνεχίσει να το κάνει! Πόσα ακόμα μέτρα λιτότητας θα προσθέσουν; Πόσο ακόμα
θα μας εξαθλιώνουν; Δεν περιμένω απάντηση, γιατί την ξέρω ήδη. Κι εσύ που διαβάζεις
το άρθρο μου είσαι στην ίδια θέση με όλους, γιατί τα βιώνεις όλα αυτά και εσύ.
Θλίβομαι όταν ακούω πως έχει αρχίσει
να καλλιεργείται το μίσος στους νέους, επειδή δεν αντέχουν άλλο να βλέπουν τη χώρα
τους να πεθαίνει! Θλίβομαι, γιατί λόγω του μίσους παύουμε να είμαστε άνθρωποι
και μας βάζει στην ίδια θέση με αυτούς που μας «σκοτώνουν».
Πολλές φορές μία εικόνα είναι 1000 λέξεις. Τι γίνεται όμως όταν η εικόνα
αποτελεί τη σημερινή μας ιστορία; Και επειδή όπως λένε "Μαζί τα
φάγαμε" είμαστε εδώ και διεκδικούμε αυτά που εκείνοι μας στέρησαν στο
όνομα του ελληνικού λαού... και…θα συνεχίσουν να το κάνουν…
Το μόνο που μας μένει να κάνουμε είναι να ζήσουμε και να παλέψουμε για ένα
καλύτερο αύριο, που θα είναι καλύτερο γιατί εμείς οι ίδιοι θα το επιδιώξουμε…