Και συνεχίζω να επιμένω. Ο ήχος είναι ιδιαίτερα ηλεκτρονικός. Ξεφεύγει από το καλό και κλασικό alternative ροκ του συγκροτήματος και κατατάσσεται περισσότερο στην κατηγορία του mainstream pop και ιδιαίτερα με το τραγούδι "Hurricane". Μainstream pop θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε και το "Love don't die", το οποίο θέλοντας και μη θα σου γίνει κόλλημα, με τις τόσες πολλές φορές που το ακούς στο ραδιόφωνο.
Τα πράγματα αλλάζουν κάπως με το "Break your plans", που θυμίζει πολύ τις καλές εποχές του "How to save a life", αλλά και του "You found me". Και εκεί που περιμένεις τα πράγματα να φτιάξουν έρχεται το "Wherever This Goes", που θα μπορούσε κάλλιστα να περιλαμβάνεται στους τίτλους τέλους αμερικανικής κομεντί. Και τώρα πάλι back to 90s με το "Shadow and a dancer".
Έχοντας την ελπίδα όμως, ότι θα ακούσεις τους παλιούς καλούς "The Fray", έρχεται το "Same as you", για να σε επαναφέρει στην πραγματικότητα. Κάτι λίγο από ταινία για τον Ταρζάν. Τίποτα περισσότερο.
Εν ολίγοις, αν εξαιρέσεις το "Hold my hand", οι The Fray έγιναν pop. Το alternative rock ηττήθηκε από τις τάσεις της εποχής. Και ως φανατικός ακροατής μένεις με την απορία αν αγόρασες το σωστό δίσκο.
Το μόνο που μου έρχεται αυτή τη στιγμή στο μυαλό είναι το "BRING THEM BACK". Και κάπου εδώ μένω με την απογοήτευσή μου και πάω να ακούσω παλαιότερα τραγούδια του συγκροτήματος, μήπως και ξεχάσω την σημερινή μου δυσάρεστη έκλπηξη.
Και για το τυπικό:
Καλλιτέχνης : Τhe Fray
Album: Helios
Εταιρία: Epic Records
Βαθμολογία καλύτερα μη μου ζητήσετε...
Συμφωνούμε απόλυτααα!! :(
ΑπάντησηΔιαγραφή