Σήμερα αποφάσισα να
αφήσω πίσω το δημοσιογραφικό ύφος και
να επανέλθω στον πιο εξομολογητικό
χαρακτήρα που έχουν συνήθως τα ιστολόγια. Δεν γράφω ποτέ απλά για να γράψω. Γράφω με αυτόν τον τρόπο μόνο όταν το επικαλεί ο ιθύνων νους. Δουλειές, αγωνία, η πολυπλοκότητα των ανθρώπινων σχέσεων κάποιες φορές εντείνεται ολοένα και περισσότερο Και.. σε κάποια στιγμή έρχονται μέρες βροχερές σαν τη σημερινή. Η ζωή τρέχει με ιλλιγγυώδη ταχύτητα, αλλά μαζί της τρέχουμε και εμείς.
"Η ζωή δεν είναι πώς θα επιβιώνεις στην καταιγίδα, αλλά πώς θα χορεύεις στη βροχή"
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας !