Γιώργος Μητρογιαννόπουλος: “ Όλα ζούνε στο τώρα”

Ενάμιση χρόνο πριν, ένα τραγούδι εμπνευσμένο από την ομότιτλη ταινία του Κούνδουρου, ο “Δράκος”, που συμπεριλαμβάνεται στο πρώτο  cd single της 4ης ακρόασης της Μικρής Άρκτου, στάθηκε η αφορμή για να γνωρίσουμε τον τραγουδοποιό Γιώργο Μητρογιαννόπουλο. Η θεατρικότητα στη φωνή του και το πάθος, με το οποίο ερμηνεύει τα τραγούδια του, οι κοινωνικοπολιτικοί στίχοι και τα τραγούδια για την αγάπη, κατατάσσουν τον νεαρό τραγουδοποιό σε μία από τις πιο αξιοσημείωτες παρουσίες, που έχει να δείξει η νέα γενιά. Ο πρώτος προσωπικός δίσκος του Γιώργου Μητρογιαννόπουλου, “Λόγια της σιωπής”, κυκλοφόρησε πριν λίγες ημέρες από το Μετρονόμο και παρουσιάστηκε στις 6 Δεκεμβρίου στη μουσική σκηνή Holy Wood Stage με μεγάλη επιτυχία. “Για αυτή την καινούρια μουσική, χρειάζονται και καινούρια αυτιά”, ανέφερε πριν από πολλά χρόνια ο Φ. Νίτσε. Από τα ηχεία, ακούγονται τα “Λόγια της σιωπής”, ηχηρότερα απ΄'ο,τι φανταζόμαστε. Για αυτά τα λόγια,  το Σάββατο, το Δράκο, τον Κωνσταντή, τους πικρούς καφέδες, τους τυχερούς μες της ζωής τ' ανείπωτα και άλλα πολλά, συζητήσαμε πριν λίγες ημέρες με το Γιώργο Μητρογιαννόπουλο.

-Από το Τμήμα Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Αθηνών πώς ξεκίνησε η πορεία σου στη μουσική;

Γ.Μ.: Θα έλεγα ότι ήταν δύο δρόμοι παράλληλοι. Με τη μουσική ασχολούμαι από την εφηβεία μου. Κάποια στιγμή έδωσα περισσότερο χρόνο στη σχολή μου για να τελειώσω τις σπουδές μου και έπειτα αφιερώθηκα ξανά στη μουσική.

-Και η συμμετοχή σου στην 4η ακρόαση της Μικρής Άρκτου πώς προέκυψε;

Γ.Μ.: Έλαβα μέρος στην 4η ακρόαση της Μικρής Άρκτου και όταν βγήκαν τα αποτελέσματα ήμουν  σε αυτούς που είχαν διακριθεί. Μετά από κάποιες μέρες με πήραν τηλέφωνο και μου εξέφρασαν την επιθυμία του να βρίσκεται το τραγούδι μου ΄΄Ο δράκος'' στο πρώτο cd-sigle, και με μεγάλη χαρά δέχθηκα αυτή την πρόταση.

-Μέσα από τη συμμετοχή αυτή προέκυψε και ο “Δράκος” λοιπόν, ένα ιδιαίτερο τραγούδι εμπνευσμένο από την ταινία του Νίκου Κούνδουρου.

Γ.Μ.: Ναι, είναι επηρεασμένο από την ταινία του Κούνδουρου. Όταν είδα την ταινία, ένοιωσα ότι αυτά που έβλεπα ήταν σαν να βλέπω την σημερινή κατάσταση και έτσι αυθόρμητα άρχισα να γράφω αυτό το τραγούδι. Θυμάμαι ότι είχα συγκινηθεί πολύ και νιώθω ότι ο πρωταγωνιστής έχει ένα κομμάτι από εμένα.

-Με ποιο κομμάτι του Δράκου ταυτίζεσαι;

Γ.Μ.: “Εγώ που ήμουνα σαν πέτρα μονάχη/που κάποιος πέταξε μες στο βυθό/που δε ταξίδεψε ούτε εχάθη/Και δε διαμαρτυρήθηκα ούτε για αυτό.” Αυτή είναι η μια  στροφή, που πιστεύω ότι υπάρχει μια σύνδεση και ασφαλώς η τελευταία στροφή “Εγώ που έζησα μόνο ένα βράδυ /Και μου στέρησαν τώρα και αυτό / Θα παίξω πάλι του δράκου/ Και δεν με νοιάζει αν πεθάνω εδώ”. Κάθε φορά που το τραγουδάω ανατριχιάζω ακόμα σε αυτό το σημείο.

-Καταπιάνομαι από τη δεύτερη στροφή. Ανήκεις στην νέα γενιά τραγουδοποιών. Αισθάνεσαι ότι στερείσαι πράγματα από τη μουσική βιομηχανία;

Γ.Μ.: Η αλήθεια είναι ότι η μουσική βιομηχανία στις μέρες έχει πεθάνει ή σχεδόν έχει πεθάνει, τουλάχιστον το κομμάτι όπως το ξέραμε τόσα χρόνια. Όμως πάντα το κακό κρύβει και ένα καλό, επειδή τώρα που βαδίζει σχεδόν μόνος του ο δημιουργός. Πιστεύω ότι βγάζει την αλήθεια του πιο καθαρά, δεν επηρεάζεται από τις σειρήνες και βρίσκει πιο ξεκάθαρα τι θέλει να κάνει. Ούτε οι εταιρίες είναι αυτές που προσπαθούν να τον αλλάξουν. Η αλήθεια είναι ότι πέρα από δημιουργός πρέπει να γίνει και μάνατζερ και παραγωγός του εαυτού του.

-Λειτουργεί ένα είδος αυτοδιαχείρισης στο πεντάγραμμο λοιπόν χωρίς  αυτό να σημαίνει ότι πρόκειται για υποδεέστερη προσπάθεια και κάπως έτσι προέκυψαν τα “Λόγια της σιωπής” να υποθέσω, ο νέος σου δίσκος.

Γ.Μ.: Ναι ακριβώς, αλλά θα έλεγα ότι μέσα σε αυτή την αυτοδιαχείριση δεν ήμουν καθόλου μόνος.Η παράγωγη του δίσκου ξεκίνησε από ένα πείσμα δικό μου, αλλά βοήθησαν πολλοί άνθρωποι για να πραγματοποιηθεί. Στο δίσκο έχουν παίξει 20 τουλάχιστον μουσικοί  αφιλοκερδώς και τους είμαι υπόχρεος. Ο δίσκος θα έλεγα ότι ακολουθεί περίπου μια κυκλική πορεία. Ξεκινάει με κάποια τραγούδια που αναφέρονται στις ανθρώπινες σχέσεις, στην συνέχεια μπαίνει το κοινωνικοπολιτικό κομμάτι και στο τέλος πάλι καταλήγει στην αγάπη. Αποτελείται από 12 κομμάτια συνολικά. Περιέχει 2 ποιήματα του Βάρναλη, ένα τραγούδι σε στίχους του Άγγελου Μαρίνου και το τελευταίο τραγούδι που είναι σαν υστερόγραφο, σε στίχους και μουσική της Γεωργίας Κοκορίγκου. Ο ήχος θα έλεγα ότι είναι αυτό που ονομάζουμε ΄΄έντεχνο'' αλλά με μπολιάσματα και από άλλα είδη μουσικής όπως το παραδοσιακό, το ροκ, το τζαζ κτλ.

-Γιατί “Λόγια της σιωπής”;

Γ.Μ. : “Λόγια της σιωπής” ονομάζεται το πρώτο τραγούδι του δίσκου, αλλά δεν είναι ο κύριος λόγος αυτός. Τα ''Λόγια της σιωπής'' για μένα είναι τα λόγια που δεν έχουν ειπωθεί. Λόγια που ακόμα δεν έγιναν  τραγούδι για όλα αυτά που ζούμε στις μέρες μας.  Λόγια που φοβηθήκαμε να πούμε. Λόγια που ξεχάσαμε. Λόγια που απλά κρατήσαμε μέσα μας, ως φυλαχτό για το μέλλον

-Ποια λόγια κρατάμε για το μέλλον;

Γ.Μ.: Ποια “Λόγια σιωπής” κρατάμε για το μέλλον, θα έλεγα καλύτερα. Πρόκειται για τα λόγια που δεν έχουν ήχο, αλλά ηχούν πολύ δυνατά μέσα μας και σιγά σιγά με ωριμότητα θα κάνουν τη σπίθα πυρκαγιά.

-Κατά τη γνώμη σου, η σπίθα της νέας γενιάς, μπορεί να ανατρέψει το σύστημα;

Γ.Μ.: Πιστεύω ότι κανείς δεν είναι σίγουρος για αυτό . Ελπίζω η νέα γενιά να αποκτήσει την ωριμότητα για να βρει τη σωστή λύση. Το σύστημα φαίνεται ότι είναι λάθος, άρα κάποια στιγμή θα πέσει από μόνο του αν συνεχίσει έτσι. Πιστεύω λοιπόν, ότι το θέμα είναι να προλάβουμε, αλλά αυτό δεν γίνεται από την μια στιγμή στην άλλη...Θέλει πολύ δουλειά, πιστεύω κυρίως ατομική, και μετά μαζική. Πρέπει να υπάρχει συνειδητοποίηση του προβλήματος και όχι εύκολες λύσεις. Γι' αυτό το θέμα μπορούμε να μιλάμε για ώρες  ολόκληρες. Εννοείται ότι δεν ξέρω ποια είναι η λύση του προβλήματος. Κι εγώ υποθέσεις κάνω.

-Αυτό βέβαια ισχύει και στην πολιτική

Γ.Μ.: Δυστυχώς ναι.

-Υπάρχει λοιπόν ελπίδα για το μέλλον της χώρας;

Γ.Μ.: Κανείς δεν πιστεύω ότι μπορεί να μιλήσει με σιγουριά. Από τη μια ο Ελληνικός πολιτισμός έχει αντέξει τόσους αιώνες, αλλά από την άλλη παίζουμε συνέχεια το παιχνίδι που παίζει ο σκύλος με την ουρά του. Όλο κύκλους κάνουμε.

-Και για το τέλος, ποιο είναι το μήνυμα που ήθελες να στείλεις στους αναγνώστες μας;

Γ.Μ.: Όλα ζούνε στο τώρα.Δεν υπάρχουν σωτήρες. Δεν υπάρχουν ευχές. Όλα είναι στο χέρι σου

αρκεί να το θες.

Η σελίδα του Γιώργου Μητρογιαννόπουλου στο facebook: https://goo.gl/1ap8ij