Μελίνα Κανά: «Ο καλλιτέχνης ακούει την εσωτερική του φωνή για το τι πρέπει να κάνει και πώς πρέπει να κινηθεί»

Σε κάθε της εμφάνιση, η Μελίνα Κανά, είναι μία από τις ερμηνεύτριες, που χαρίζει στο κοινό της ένα μουσικό ταξίδι ανακούφισης, χαράς και ψυχαγωγίας. Άλλοτε τραγουδώντας τραγούδια από την παλαιότερη δισκογραφία της κι άλλοτε παρουσιάζοντας έναν πιο ηλεκτρικό ήχο, το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό, όπως τότε, που έκανε τα πρώτα της βήματα στο ελληνικό τραγούδι , στη γενέτειρά της τη Θεσσαλονίκη και αργότερα στην Αθήνα.

Φέτος το καλοκαίρι ταξίδεψε σε όλη την Ελλάδα με τη μπάντα «Ο Γόης του Θησείου», που αποτελεί σταθερό συνεργάτη της ή μάλλον καλύτερα συνοδοιπόρο της εδώ και λίγα χρόνια. Επόμενος σταθμός στην περιοδεία της Μελίνας Κανά και του Γόη του Θησείου είναι η Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων στις 31 Αυγούστου με τη συμμετοχή της Μάρθας Φριντζήλα, της  Ελένης Τσαλιγοπούλου, της  Φωτεινής Βελεσιώτου, της  Λιζέτας Καλημέρη και της  Μαρίας  Παπαγεωργίου.
Η Μελίνα Κανά μιλά στη Ράνια Παπαδοπούλου, για την επερχόμενη συναυλία της, το Γόη του Θησείου, τους μουσικούς πειραματισμούς κ.ά.

 
-Στις 31 Αυγούστου θα σας απολαύσουμε για μία μοναδική συναυλία στην Τεχνόπολη, με το Γόη του Θησείου, και τη συμμετοχή της Μάρθας Φριντζήλα, της  Ελένης Τσαλιγοπούλου, της  Φωτεινής Βελεσιώτου, της  Λιζέτας Καλημέρη και της  Μαρίας  Παπαγεωργίου. Πρόκειται για μία συναυλία που αποτελεί μάλιστα κορύφωση των καλοκαιρινών μουσικών σας ταξιδιών.
Μ.Κ.: Ναι. Χαίρομαι πάρα πολύ που μου δίνεται η ευκαιρία να βρεθώ επί σκηνής με αυτές τις εξαιρετικές τραγουδίστριες, που θεωρώ ότι είναι και φίλες μου με κάποιο τρόπο, αλλά και με την αδερφή μου,  με την οποία έχω ιδιαίτερη σχέση όπως καταλαβαίνετε. Η καθεμιά από αυτές τις κυρίες, που θα φιλοξενήσω στη συναυλία, θεωρώ ότι είναι μοναδική.  Έχουν όλες ιδιαίτερες φωνές, η καθεμιά με το χρώμα της και ιδιαίτερο τρόπο. Και επίσης μου αρέσει η στάση τους μέσα στο χώρο όλα αυτά τα χρόνια. Αυτή η συναυλία, θα είναι σαν μία γιορτή. Θέλω να ευχαριστηθεί ο κόσμος και να τραγουδήσει μαζί μας και να περάσουμε μία όμορφη βραδιά.

-Σταθερός συνεργάτης σας εδώ και λίγα χρόνια είναι και ο Γόης του Θησείου. Μιλήστε μας για την πορεία της συνεργασίας σας
Μ.Κ.:  Είναι μία ξεχωριστή εμπειρία για εμένα. Μου άρεσε που συναντήθηκα με νέους ανθρώπους που είχαν μία διαφορετική οπτική για τα τραγούδια. Αυτό αισθάνομαι ότι με ανανέωσε και κατά κάποιο τρόπο, φώτισε μία πλευρά μου που δεν την ήξερα. Είναι κάπως διαφορετικό να τραγουδάς με μπάντα. Κι έτσι διδάχτηκα κι εγώ πράγματα από αυτή τη συνεργασία.

-Και μάλιστα ο ήχος σας έγινε αρκετά πιο ηλεκτρικός στον τελευταίο σας δίσκο, που ουσιαστικά λειτουργεί ως απόρροια  αυτής της συνεργασίας σας. Αλήθεια σας αρέσουν οι μουσικοί πειραματισμοί;
Μ.Κ.: Ναι μου αρέσουν οι πειραματισμοί, αρκεί να είναι εμπνευσμένοι.

-Η ζωή γενικότερα χωρά πειραματισμούς;
Μ.Κ.:  Βέβαια. Αν δεν πειραματιστούμε στη ζωή, πού αλλού θα πειραματιστούμε;

-Και η μουσική χρειάζεται φαντασία;
Μ.Κ.: Σαφώς. Η φαντασία, υπάρχει μέσα στη μουσική.

-Από την άλλη η τέχνη χωρά ταμπέλες, όρια και περιορισμούς;
Μ.Κ.:  Δίνουμε ταμπέλες στην τέχνη για να μπορούμε να συνεννοηθούμε. Είναι ένας κώδικας επικοινωνίας και συνεννόησης, αλλά νομίζω ότι το πνεύμα της τέχνης κινείται ελεύθερο.

-Θα ήθελα να σταθούμε στο τραγούδι «Η πόρτα». Στη ζωή αλλά και στη μουσική, ποιες είναι οι πόρτες που καθορίζουν τη μετέπειτα πορεία ενός καλλιτέχνη;
Μ.Κ.:  Ο καλλιτέχνης ακούει την εσωτερική του φωνή για το τι πρέπει να κάνει και πώς πρέπει να κινηθεί. Αυτό είναι κυρίαρχο. Και επίσης, οφείλει να έχει μία αντικειμενική γνώμη για τα πράγματα. Να αφουγκράζεται τις ανάγκες της εποχής και την ανάγκη του κοινού.

-Στα δύσκολα χρόνια που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια, με τα μνημόνια, την κρίση κλπ, είμαστε ευαισθητοποιημένοι; Έχουμε αφυπνιστεί με την όλη κατάσταση;
Μ.Κ.:  ‘Εχουμε καταλάβει αυτό που βιώνουμε. Απλά, μας ξάφνιασε αυτό το πράγμα. Δεν περιμέναμε να είναι τόσο έντονο και τόσο δυσάρεστο. Ήρθε πολύ ορμητικά στη ζωή μας, παρόλο που τα σημάδια υπήρχαν από πριν. Νομίζω όμως, ότι δεν τα είχαμε συνειδητοποιήσει. Δεν είδαμε έγκαιρα τα σημάδια, που θα οδηγούσαν σε αυτή την κατηφόρα. Τώρα ο καθένας μας είναι τόσο ξαφνιασμένος και τόσο πανικοβλημένος με όλο αυτό και οφείλει να αφυπνιστεί και να δράσει και να κάνει κάτι. Ό,τι μπορεί ο καθένας δηλαδή, προκειμένου να ανταπεξέλθει. Ο καθένας κάνει το καλύτερο που μπορεί για να μπορέσει να διατηρήσει ένα επίπεδο ζωής, γιατί τα πράγματα έχουν γίνει πάρα πολύ δύσκολα.

-Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, ποιος πρέπει να είναι ο ρόλος της τέχνης; Η στρατευμένη τέχνη είναι μία λύση για την αφύπνιση του κόσμου και του κοινού ή έχει καταντήσει κάτι γραφικό;
Μ.Κ.: Γενικώς δεν είμαι υπέρ της στρατευμένης τέχνης. Η τέχνη πρέπει να προσφέρει ανακούφιση. Χαρά, ψυχαγωγία, αλλά και να προβληματίζει. Να θέτει ερωτήματα, αλλά και να δίνει απαντήσεις. Ο κύριος ρόλος της είναι να μας ξεκουράζει, να μας ψυχαγωγεί , να μας ανακουφίζει . Να δίνει μία άλλη διάσταση στη ζωή μας.

-Επίσης, πότε μπορούμε να θεωρήσουμε ότι η τέχνη φθείρεται;
Μ.Κ.:  Νομίζω όταν γίνεται εμπορικό προϊόν.

-Κλείνοντας, ποια είναι τα επόμενα επαγγελματικά σας σχέδια;
Μ.Κ.: Υπάρχουν κάποιες προγραμματισμένες συναυλίες μέσα στο Σεπτέμβρη και από εκεί και πέρα θα ετοιμάσω το χειμερινό μου πρόγραμμα.

Περισσότερες πληροφορίες για τη συναυλία αναζητήστε στο:
https://www.facebook.com/events/158481887909533/