Και μετά...

Του χρόνου οι εικόνες
δεσμά του εαυτού σου
Του ονείρου σου θαμώνες
κανόνες του μυαλού σου

Και μετά...

Παλιά φωτογραφία
χαμόγελα σιωπής
Θυμίζουν την πορεία
μιας άλλης εποχής.

Και μετά ...

Ποιος ξέρει;
Ποιος θυμάται;
Απλά στέκει αγέρωχο
 Στο χρόνο ηττημένο
Πόσο βαθύ  το μαύρο του θανάτου