Έρωτας

Σαν το οξυγόνο
υπάρχει παντού.
Ζει και αναπνέει
από τις σκέψεις
τη λογική και τα συνασθήματα.
Είναι παράξενος
άλλοτε σε ανυψώνει
άλλοτε σε καταστρέφει.
Έρχεται,
φεύγει και...
επανέρχεται.

Κάποτε χαίρεται
κάποτε πονάει
μα τα σημάδια του
μένουν ανεξίτηλα
γιατί υπάρχει
σαν το οξυγόνο,
σαν το λουλούδι
που ανθίζει,
μαραίνεται
και αναγγενιέται
Γιατί τον λένε
Έρωτα.