Αντώνης Μυλωνάκης: «O καθρέφτης είναι ο πρώτος μάρτυρας της ανάγκης μας να αποκτήσουμε κάτι που δεν έχουμε και που στην ουσία δεν θα μας προσφέρει τίποτα»

Τι βλέπουμε μέσα από ένα καθρέφτη; Κατά ποιο τρόπο μία προφητεία ή ένας μύθος μπορούν να καθορίσουν τις ζωές των ανθρώπων; Στο πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο «Ο Καθρέφτης και η προφητεία του Γκρέινορθ», που ανήκει στη σειρά «Ο Νάνος της Μικρής Άρκτου» και τιμήθηκε με το Βραβείο Κοινού Public το 2017, ο συγγραφέας Αντώνης Μυλωνάκης μας μεταφέρει στην εποχή του Μεσαίωνα για να δημιουργήσει το δικό του μύθο. Μέσω αυτού του μύθου, ο συγγραφέας κατορθώνει να αναδείξει τις αξίες της οικογένειας και της φιλίας, αλλά και να μας παρουσιάσει το πρόσωπο της ματαιοδοξίας και του ναρκισσισμού, ξεκινώντας την αφήγησή του με την ιστορία της πριγκίπισσας που μόλις αντίκρισε το είδωλό της σε έναν καθρέφτη, έπεσε από τον πύργο της.
Εν όψει της παρουσίασης του βιβλίου του «Ο Καθρέφτης και η προφητεία του Γκρέινορθ» στις 11 Νοεμβρίου σε υποκατάστημα γνωστής αλυσίδας πολυκαταστημάτων στο Περιστέρι, ο συγγραφέας Αντώνης Μυλωνάκης μιλά στη Ράνια Παπαδοπούλου και το Ενημερωτικό Δίκτυο Alfavita για όλα αυτά που τον έκαναν να στραφεί προς τη λογοτεχνία.

Συνέντευξη του συγγραφέα Αντώνη Μυλωνάκη στη Ράνια Παπαδοπούλου

-Τι σας ώθησε να ασχοληθείτε με την εφηβική λογοτεχνία;
Α.Μ.: Η ανάγκη να ανοίξω έναν τελευταίο διάλογο με τον έφηβο εαυτό μου, πριν κλείσω τα τριάντα μου. Έγραψα ένα βιβλίο για εκείνον, που κουλουριαζόταν κάτω από τα σκεπάσματα με έναν φακό στο χέρι και διάβαζε ιστορίες. Έπειτα ήταν και η ανάγκη μου να μοιραστώ τις σκέψεις μου και με σημερινούς έφηβους και τις αγωνίες που υποψιάζομαι πως περνάνε. Δεν μπορώ να διανοηθώ πως είναι να μεγαλώνεις σε ένα κόσμο που υπάρχουν τα social media ο βομβαρδισμός των «τέλειων» προτύπων.
- «Ο Καθρέφτης και η προφητεία του Γκρέινορθ», το πρώτο σας βιβλίο, που ανήκει στη σειρά «Ο Νάνος της Μικρής Άρκτου», ξεκινά με το μύθο μίας πριγκίπισσας, που πέφτει από τον Πύργο της μόλις αντικρίζει για πρώτη φορά το είδωλό της στον καθρέφτη, ενώ παράλληλα γεννάται και μία προφητεία. Κατά πόσο μία προφητεία κι ένας μύθος μπορούν να επηρεάσουν τη ζωή των ηρώων;
Α.Μ.: Το βιβλίο ξεκινάει με τον μύθο της πριγκίπισσας χωρίς όνομα και στο αμέσως επόμενο κεφάλαιο, μεταφερόμαστε πέντε αιώνες μετά, σε ένα απομακρυσμένο ορφανοτροφείο βυθισμένο στο χιόνι. Οι ήρωες του βιβλίου, δύο παιδιά του ορφανοτροφείου, φαινομενικά δεν έχουν τίποτα που να τους συνδέει με τον μύθο. Ωστόσο, οι κρυφές πτυχές της ιστορίας έχουν μείνει στην σκιά και φωτίζονται στις επόμενες σελίδες. Τα δύο αυτά παιδιά, ο Τόμας και η Άννυ, θα είναι οι πρώτοι μετά από τόσους αιώνες που θα φτάσουν τόσο κοντά στην προφητεία και την εκπλήρωση της και αυτό, θα αλλάξει τις ζωές του για πάντα.
-Στο βιβλίο θίγονται θέματα όπως ο ναρκισσισμός, η αυτοχειρία, οι οικογενειακοί δεσμοί και η φιλία. Συνειδητή επιλογή;
Α.Μ.: Απόλυτα συνειδητή. Όπως ανέφερα, σε ένα κόσμο που τα «τέλεια» πρότυπα έχουν επιβληθεί, το θέμα Ναρκισσισμός και Ματαιοδοξία, δύο ύπουλα και δύσκολα ανιχνεύσιμα χαρακτηριστικά, ήταν η βασική μου ανησυχία καθ’ όλη την διάρκεια συγγραφής του βιβλίου. Ωστόσο, προέκυψε και ανάγκη να γράψω  και να μεταφέρω την ζεστασιά που σου προσφέρει μια καλή οικογένεια ή μια δυνατή φιλία και το πώς μπορούν να σε βοηθήσουν να πατήσεις ξανά στα πόδια σου.
-Ποια η θέση του συμβόλου του καθρέφτη στο μυθιστόρημά σας;
Α.Μ.:  Ο καθρέφτης είναι το μοναδικό μέσο που μπορούμε να παρατηρήσουμε τον εαυτό μας με απόλυτα καθαρότητα. Να τον γνωρίσουμε και να τον αγαπήσουμε ως έχει. Δεν είναι εύκολο αυτό, καθώς στον καθρέφτη δεν βλέπουμε τον εαυτό μας, αλλά την εικόνα του και παράλογα ερεθίσματα δημιουργούν διαμάχες. Στο βιβλίο το επέλεξα σαν σύμβολο της Ματαιοδοξίας, γιατί ο καθρέφτης είναι ο πρώτος μάρτυρας της ανάγκης μας να αποκτήσουμε κάτι που δεν έχουμε και που στην ουσία δεν θα μας προσφέρει τίποτα.
-Εσείς τι βλέπετε μέσα από αυτόν τον καθρέφτη για την Ελλάδα του 2017;
Α.Μ.: Βλέπω μια καταγάλανη χώρα να πασχίζει μην βυθιστεί στα όμορφα νερά της. Είμαι αισιόδοξος, πιστεύω πως θα έρθει εκείνη η μέρα που όλα θα είναι καλύτερα.
-Γιατί επιλέξατε να τοποθετήσετε την ιστορία σας στην περίοδο του Μεσαίωνα; Ποια τα οφέλη εκείνης της εποχής;

Α.Μ.:  Ο Μεσαίωνας είναι η εποχή των μύθων, των παραμυθιών, των δεισιδαιμονιών, του φόβου για το άγνωστο, με τον άνθρωπο να ανακαλύπτει την πιο σκοτεινή και οπισθοδρομική πλευρά του. Μου επέτρεπε λοιπόν την γέννηση ενός ακόμη μύθου.  Του δικού μου μύθου που τον τοποθέτησα ανάμεσα σε σκηνικά όπως κάστρα, κατακόμβες, σκοτεινά δάση, ζεστά πανδοχεία κ.α. που πάντα με εξίταρε να διαβάζω γι αυτά.

-Πώς πρέπει να αντιμετωπίζει ένας συγγραφέας τους έφηβους αλλά και τους μικρότερους ηλικιακά αναγνώστες;
Α.Μ.:  Όταν πια είχα έτοιμη την ιστορία του βιβλίου, έπρεπε να μελετήσω, να παρακολουθήσω ειδικά σεμινάρια, να διαβάσω πολλά αντίστοιχα βιβλία για να καταλήξω στον τρόπο γραφής μου. Επειδή ακριβώς επρόκειτο να απευθυνθώ σε εφήβους, έπρεπε να είμαι προσεκτικός και συνεπής. Ωστόσο όλα με οδήγησαν στο να γράψω το βιβλίο σαν να απευθύνομαι σε κάποιον ενήλικα. Οι σημερινοί έφηβοι έχουν εκτεθεί από πολύ νωρίς σε πληθώρα εικόνων, φωτογραφιών, πληροφοριών, ήχων κάτι το οποίο τους έχει οδηγήσει στο να έχουν τρομερή αντίληψη και πρέπει να τους αντιμετωπίσεις ανάλογα, διαφορετικά θα σε απορρίψουν.

-Έχετε γράψει ένα βιβλίο επιστημονικής φαντασίας, που κρατά το ενδιαφέρον των αναγνωστών μέχρι και την τελευταία σελίδα. Πόσο δύσκολο είναι για ένα συγγραφέα να ξεπεράσει τη μανιέρα των βιβλίων αυτού του είδους αφήνοντας το προσωπικό του στίγμα;
Α.Μ.: Είναι αρκετά δύσκολο. Οι επιρροές είναι πολλές και εύκολα πέφτεις στην παγίδα να οικειοποιηθείς στοιχεία από άλλα βιβλία. Εγώ προσωπικά, επέλεξα τον δικό μου δρόμο.  Ό, τι φανταστικό στοιχείο συναντήσει ο αναγνώστης στο βιβλίο μου, είναι δικής μου έμπνευσης και έχει την ιστορία και το λόγο ύπαρξης του. Δεν έχω βάλει μέσα δράκους, ξωτικά, νεράιδες κ.α. γιατί φοβήθηκα πως η επανάληψη τους θα είναι κουραστική. Επίσης σαν αναγνώστης θέλω από τα βιβλία επιστημονικής φαντασίας που διαβάζω να έχουν ένα μέτρο και μια λογική τα φανταστικά στοιχεία. Αν ξεφύγει η δόση φαντασίας, εμένα προσωπικά με κουράζει και συνήθως το αφήνω στην άκρη.

-Η πριγκίπισσα του βιβλίου σας είναι η Ματαιοδοξία και όπως λέτε και στο βιβλίο οφείλουμε να αδιαφορήσουμε για αυτήν για να δούμε καθαρά την πραγματική εικόνα μας στον καθρέφτη. Η ματαιοδοξία, λοιπόν, είναι το μεγαλύτερο κακό που προσπαθείτε να παρουσιάσετε στο βιβλίο σας ως παράδειγμα προς αποφυγή;
Α.Μ.:  Όχι, δεν θεωρώ πως είναι το μεγαλύτερο δεινό, αλλά πιστεύω πως αν δεν τιθασευτεί, μπορεί να έχει καταστροφικές συνέπειες για τον άνθρωπο, με την μεγαλύτερη να είναι μια ζωή κλεμμένη. Μια ζωή με άσκοπες και ανούσιες διεκδικήσεις. Κρίνω πως είναι ένα μήνυμα επίκαιρο γιατί πλέον η ζωή με τα social media μας οδηγεί τυφλά  στο να είμαστε ματαιόδοξοι

 -Τα παραμύθια κατά τη γνώμη σας πρέπει να έχουν πάντα ένα καλό τέλος;
Α.Μ.: Τα παραμύθια οφείλουν να έχουν καλό τέλος. Αυτό βεβαία δεν σημαίνει πως μέχρι να φτάσουμε στο τέλος είναι όλα ρόδινα. Στην πορεία, σε αυτό το παράξενο ταξίδι, θα υπάρξουν δυσκολίες και απώλειες που οι ήρωες θα πρέπει να τις κουβαλήσουν και μετά το «έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα». Όπως συμβαίνει και στην πραγματική ζωή.

-Σας εμπνέουν γενικότερα οι μύθοι κατά τη διάρκεια της δημιουργικής διαδικασίας αντίστοιχων βιβλίων;
Α.Μ.:  Πολύ! Βέβαια βρίσκω την Ελληνική μυθολογία  αξεπέραστη στην φαντασία.

-Αν δεν κάνω λάθος ασχολείστε και με την ποίηση. Η ποίηση κατά ποιο τρόπο μπορεί να επηρεάσει ή και να παρακινήσει το αναγνωστικό κοινό;
Α.Μ.: Η ποίηση είναι ο βιαιότερος τρόπος να γραφτεί η αλήθεια που έχουμε όλοι μέσα μας και κανένας δεν θέλει να παραδεχτεί. Θεωρώ πως λειτουργεί διαφορετικά από τον πεζό λόγο και πως μπορεί να επηρεάσει σε μεγαλύτερο βάθος τον αναγνώστη και πολύ πιο άμεσα.

-Τι σημαίνει για εσάς λογοτεχνία;
Α.Μ.:  Ο τρυφερός και συνάμα αποτρόπαιος τρόπος να καταθέσει κανείς με ειλικρίνεια και φαντασία τις σκέψεις του.

-Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας;
Α.Μ.: Ασχολούμαι με την προώθηση του «Ο Καθρέφτης και η προφητεία του Γκρέινορθ», το οποίο μεταφράζεται και στα αγγλικά. Επιπλέον με μεγάλη ανυπομονησία ετοιμάζω τον σκελετό του δεύτερου βιβλίου μου.