Γιώργος Οικονόμου: «Όταν ξεπεράσεις τον φόβο του αγνώστου, τότε υπάρχει ελευθερία στην ψυχή σου»

Αρχιτέκνων μηχανικός, τραγουδοποιός, συγγραφέας, λάτρης της τέχνης της φωτογραφίας, ο Γιώργος Οικονόμου για όλους τους παραπάνω λόγους, όπως αναφέρει και ο ίδιος, ζει σε ένα παράλληλο σύμπαν συνδυάζοντας όλες αυτές τις ιδιότητες. Ο τέταρτος προσωπικός του δίσκος με τίτλο «Παράλληλο σύμπαν» κυκλοφορεί εδώ και μερικές ημέρες σε συνεργασία με τη Final Touch. Πρόκειται για δώδεκα τραγούδια σε στίχους του ίδιου, με επιρροές από την εποχή της δεκαετίας των 80’s με ήχους και ηχοχρώματα που έχουν επηρεάσει τον τραγουδοποιό μέχρι και σήμερα. Μέσα από τα τραγούδια του – όπως μπορεί να διακρίνει ο κάθε ακροατής- ο Γιώργος Οικονόμου αφηγείται ιστορίες από το παρελθόν και το παρόν, που έχουν ως επίκεντρο τα προσωπικά του βιώματα, στιγμές της κοινωνικοπολιτικής κατάστασης, αλλά και τις διαπροσωπικές σχέσεις.

Οι στίχοι των τραγουδιών του είναι απλοί και καταφέρνουν να αγγίξουν τον οποιοδήποτε ακροατή, ίσως λόγω της ειλικρίνειας του δημιουργού προς το ίδιο του το κοινό. Ο δίσκος «Παράλληλο σύμπαν», αποτελεί αδιαμφισβήτητα μία από τις πιο ενδιαφέρουσες κυκλοφορίες των τελευταίων μηνών.

Λίγες ημέρες πριν από την επίσημη παρουσίαση του δίσκου του, την Παρασκευή 25/5 στη Μαύρη Τρύπα στη Θεσσαλονίκη, ο Γιώργος Οικονόμου συζητά με τη Ράνια Παπαδοπούλου για το «Παράλληλο σύμπαν», τη δισκογραφία, τα επόμενα σχέδιά του, τα όνειρα, το ταξίδι, αλλά και τον ουρανό που αποτελεί μία κατάκτηση.

 -Ο τέταρτος προσωπικός σας δίσκος «Παράλληλο σύμπαν» κυκλοφορεί σε συνεργασία με τη Final Touch, ενώ ταυτόχρονα αποτελεί μία επανεκκίνηση στη δισκογραφική σας πορεία. Τι σηματοδοτεί για εσάς αυτή η στροφή;

Γ.Ο.:  Δεν θα έλεγα ότι μουσικά πρόκειται για στροφή. Ίσως απλώς μέχρι σήμερα περπατούσα στο δρόμο ως φιγούρα και έφτασα στο σημείο όπου μετά την στροφή αλλάζω κατεύθυνση. Νιώθω μέσα μου πως πρόκειται για μία ολοκληρωμένη δουλειά με 12 τραγούδια που έχουν συνοχή μεταξύ τους, στον στίχο και στη μουσική. Η επανεκκίνηση έγκειται στο γεγονός πως πάτησα γερά στο ηχόχρωμα της εποχής του 1980 που με επηρέασε σημαντικά. Για αυτό και το εξώφυλλο του δίσκου έχει τη φωτογραφία από την τότε παιδική μου ηλικία. Συγχρόνως, η συνεργασία με την Final Touch και τον Μίλτο Καρατζά σηματοδοτεί κάτι καινούργιο για μένα. Συνεπώς, οτιδήποτε καινούργιο και διαφορετικό μου προκαλεί πάντοτε το ενδιαφέρον.

-Πόσο δύσκολο είναι για έναν δημιουργό να βάλει μία τελεία στην προηγούμενη πορεία του;

Γ.Ο.:  Ειλικρινά δεν είναι κάτι που μπορώ να το ξέρω, γιατί όταν βάζω μια τελεία απλώς σημαίνει για μένα πως ολοκληρώθηκε κάτι που έκανα. Στη μουσική και δισκογραφική μου πορεία δεν έχει αλλάξει κάτι. Συνεχίζεται όπως επιθυμώ. Είναι η εξέλιξη που οδηγεί στην ανάγκη για την συνέχεια, για τη βελτίωση, την αυτοκριτική, την ανασύνταξη. Αγαπώ εξάλλου όλα μου τα τραγούδια και συνεχίζω να τα παρουσιάζω ζωντανά στις εμφανίσεις μου.

-Ακούγοντας το δίσκο σας εντόπισα τρία μοτίβα που επαναλαμβάνονται: όνειρο, ταξίδι, ουρανός. Τι συμβολίζουν στο καλλιτεχνικό σας γίγνεσθαι;

Γ.Ο.:  Τα όνειρα είναι μαγικά. Το ταξίδι είναι ο σκοπός της ζωής. Ο ουρανός είναι η κατάκτηση.

-Ένα τραγούδι είναι αρκετό για να πραγματοποιηθεί ένα ταξίδι προς τον ουρανό;

Γ.Ο.:  Σαφώς! Εξάλλου εκεί κρύβεται η αξία της μουσικής. 

-Δανείζομαι τον τίτλο του δίσκου σας. Εύχεστε να υπήρχε το παράλληλο σύμπαν που επικαλείστε στο ομώνυμο τραγούδι;

Γ.Ο.:  Στη ζωή μου τουλάχιστον υπάρχει και κυριολεκτικά και μεταφορικά. Είμαι ταυτόχρονα αρχιτέκτων μηχανικός, τραγουδοποιός και συγγραφέας. Παρότι η κατάκτηση των τριών ιδιοτήτων δεν θα ολοκληρωθεί ποτέ, γιατί συνεχίζω να μαθαίνω όσο ζω, παρόλα αυτά συνυπάρχει ο εαυτός μου σε παράλληλα σύμπαντα. Επίσης, υπάρχουν φορές που ονειρεύομαι μία διαφορετική κατάσταση σε έναν παράλληλο κόσμο, σε μια αλλιώτικη γη. Αυτά τα όνειρα μου δείχνουν τον δρόμο και θέτουν τους στόχους μου.

-Το «άδειο φεγγάρι» είναι το δεύτερο single του δίσκου, το οποίο το ξεχωρίζετε όπως έχετε αναφέρει από τα υπόλοιπα τραγούδια. Γιατί;

Γ.Ο.:  Αρχικά το ύφος της μουσικής με εκφράζει απόλυτα. Το έγραψα ένα απόγευμα και θυμάμαι πολύ καλά τον λόγο που μου έδωσε την αφορμή. Ήταν ένα δυσάρεστο γεγονός και για αυτό το λόγο ήθελα να είναι ρυθμικό και αισιόδοξο. Όχι για να ξεχάσω αλλά για να αισθανθώ καλύτερα και συγχρόνως να κρατήσω μέσα μου αυτή την ιδιαίτερη στιγμή.

-Ποιες εικόνες θα ζωγραφίζατε σε αυτό το άδειο φεγγάρι;

Γ.Ο.:  Άπειρες. Όλη μου τη ζωή αν αυτό ήταν δυνατόν

-Κατά τη γνώμη σας, σε ένα τραγούδι ο στίχος ή η μουσική υπερισχύει;
Γ.Ο.:  Σε ένα τραγούδι ιδανικά δεν υπερισχύει τίποτα. Στίχος, μουσική και ερμηνεία οφείλουν να δένουν αρμονικά στο τελικό άκουσμα.

-Ασχολείστε με τη μουσική και την τραγουδοποιία, τη συγγραφή, τη φωτογραφία. Τι σας ενθουσιάζει περισσότερο στην καθεμία τέχνη από αυτές;

Γ.Ο.:  Ο,τιδήποτε κάνω είναι δημιουργικό. Προέρχεται από ένα λευκό χαρτί. Όταν ξεπεράσεις τον φόβο του αγνώστου τότε υπάρχει ελευθερία στην ψυχή σου. Σε όλα, λοιπόν, ενθουσιάζομαι με την μαγεία της δημιουργίας και με την ελευθερία που μου προσφέρει η διαδικασία αλλά και το τελικό αποτέλεσμα.

-Σε μία εποχή, που η δισκογραφία περνά μία βαθύτατη κρίση, τι σημαίνει για ένα καλλιτέχνη να κυκλοφορεί ένα δίσκο σε φυσική μορφή;

Γ.Ο.:  Δυστυχώς, δε σημαίνει απολύτως τίποτα. Τα cd υπάρχουν μόνο για να δηλώσουν τυπικά την καταγραφή του καλλιτέχνη. Είναι ένα προϊόν χωρίς αντίκρισμα. Θέλω όμως να παραμείνω ρομαντικός και για αυτό το λόγο χαίρομαι όταν γνωρίζω πως κάποιος έχει το cd μου στη δισκοθήκη του. Είναι και πολύ διαφορετικό να στέλνεις έναν ψηφιακό σύνδεσμο από το να χαρίσεις τον δίσκο σου σε φυσική μορφή.

-Η αποκλειστικά ψηφιακή διανομή ενός ηχογραφήματος και η κατάργηση του φυσικού προϊόντος θεωρείτε ότι αποτελεί μία ενδεικτική λύση ενάντια στην κρίση;

Γ.Ο.:  Η ψηφιακή διανομή είναι μία διαφορετική προσέγγιση επικοινωνίας του ηχογραφήματος προς το κοινό. Διευκολύνει ως προς την ταχύτητα της μετάδοσης και της αποστολής, ευτελίζει όμως το καθαυτό δημιούργημα. Η λύση ενάντια στην κρίση κρύβεται μέσα μας. Προσωπικά στον καθένα. Όχι στο μέσο.

-Αισθάνεστε τυχερός που φέρετε ο ίδιος την ευθύνη της παραγωγής των δίσκων σας όλα αυτά τα χρόνια;

Γ.Ο.:  Το ότι φέρω την ευθύνη στην παραγωγή των δίσκων το θεωρώ αυτονόητο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δε συνεργάζομαι με ανθρώπους για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Μου αρέσει να έχω τον έλεγχο στο βαθμό που αυτό βοηθάει στην οργάνωση και στην εξυπηρέτηση του τελικού σκοπού. Σέβομαι όμως απόλυτα τις απόψεις των συνεργατών μου και πάντοτε συμπορεύομαι μαζί τους.

-Πιστεύετε ότι αυτή η αυτοδιαχείριση μπορεί να αποτελέσει μία επανάσταση στη μουσική βιομηχανία οδηγώντας την στην ανάκαμψη;

Γ.Ο.:  Δεν πιστεύω πως αυτό είναι κάτι εφικτό. Δεν έχουν όλοι τη δυνατότητα να οργανώσουν από το μηδέν και να φτάσουν στον τερματισμό μια παραγωγή. Δεν είναι καθόλου εύκολο πράγμα. Έχει να κάνει με το χαρακτήρα του καθενός. Η μουσική βιομηχανία έκανε συνολικά ένα λάθος. Ασχολήθηκε με το προϊόν, άρα με το χρήμα και όχι ουσιαστικά με τους δημιουργούς. Δεν ήταν πάντοτε δηλαδή στόχος η ποιότητα όσο το κέρδος. Όπου κι αν κοιτάξετε, σε όλες τις περιπτώσεις που το χρήμα κερδίζει κατά κράτος όλα τα υπόλοιπα ισοπεδώνονται. Πρέπει να επιστρέψουμε σε έναν κόσμο που ενδιαφέρεται για τον άνθρωπο. Ίσως τότε αλλάξουν τα πράγματα στη μουσική αλλά και συνολικά στις ζωές των ανθρώπων.

-Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας;

Γ.Ο.:  Συνεχίζω να γράφω τραγούδια όταν έχω έμπνευση. Είμαι έτοιμος να παρουσιάσω τον τέταρτο δίσκο μου στο κοινό, αλλά και συνολικά τη δισκογραφία μου. Η αρχή θα γίνει την Παρασκευή 25/5 στη Θεσσαλονίκη στη Μαύρη Τρύπα (Λαδάδικα). Αναμένω, επίσης, την κυκλοφορία του πρώτου μου αστυνομικού μυθιστορήματος «Χωρίς πάγο» από τις Εκδόσεις Κέδρος. Συγχρόνως, ολοκληρώνω αυτή την περίοδο και το δεύτερο. Κρατώ και μερικά σχέδια για το μέλλον. Ίσως σε μια επόμενη συνέντευξη.

Περισσότερες πληροφορίες για τον Γιώργο Οικονόμου αναζητήστε στα παρακάτω links:

https://www.facebook.com/pg/giorgosoikonomougr

http://giorgosoikonomou.gr/